In Nederland zijn er 1,3 miljoen jongeren met een chronische aandoening (Hal, Tierolf, Rooijen, & Hoff, 2019). Dit betekent dat één op de vier jongeren tot deze groep behoort en in het dagelijks te maken krijgt met drempels waarmee gezonde leeftijdsgenoten niet zo snel in aanraking komen. Onder hen is een grote groep jongeren die in de medische risicogroep valt en dus extra kans heeft op een ernstiger beloop bij besmetting te hebben en ernstige complicaties na besmetting te krijgen.

De meest kansarmen zullen achter het net te vissen, terwijl iedereen een steentje bij zou kunnen en moeten dragen in het herstel van de crisis. Juist nu is een langdurige, integrale aanpak nodig om duurzame verandering te realiseren zodat álle Nederlanders zelfredzaam worden en we de komende economische depressie zo snel mogelijk weer uit zijn.

De OESO bevestigde in juni 2019 op basis van feitenanalyse wat we al wisten: Nederland doet het op verschillende terreinen, zoals economie en werkgelegenheid, goed, maar moet zich ook zorgen maken. Onder andere doen we te weinig ons best om achtergestelde groepen aan het werk te helpen en lopen te veel mensen risico’s door onzekere arbeidscontracten (flexibilisering). De twee gezichten van Nederland. Urgentie en samenwerking zijn nodig!